Simurg

Hayat neyle nasıl sınasın istiyorsak tamda onunla sınanıyoruz .Biz öğretiyoruz bak tam yeri burası sakın buradan sınama ne olur '' diyerek.Yerini gösteriyor,unutmaması için sık sık hatırlatıyoruz. Kendi içimizde kaybetmekten korktuğumuz,kişiden kişiye değişiklik gösteren kavramlar,asla,olmazsa olmazlar var.Bu kimi için aile.kimi için evlat,kimisi için sağlık  ,kimine göre sevgili.Her birimizin İçinde zafiyeti yada yaraları olan kavramlar var. Hayat bir eğitmen,en disiplinli öğretmen.Varacağımız yere kadar bizi eğitecek,öğretecek,yüzleştirecek,zaman zaman canımıza okuyacak,tozumuzu silkecek bir yolculuk.Bu yolda bizler korkularımız belirliyor yaşayacaklarımızı. "beni yalnızlıkla"  ''beni evliliğimle '' ''ailemle,annemle,babamla '' ''beni evlatlarımla '' ''beni parasızlıkla, hastalıkla  '' bu liste uzar gider...  Hangisini çağırıyorsun. Hangisinden çok korkuyorsun.  Hangisi senin zayıf o

Olmak İstediği kişi karakter,oluşum ,Kendi kişiliği ve gerçeği arasında sıkışmış ne kadar çok insan var.İnsan oğlu yer yüzünün en tehlikeli canlısı bence.Bitmek tükenmek bilmeyen hırsı,tutkusu,ego' su (özbenliği) sahip olma arzusu gözlerini kör ediyor.Bu tıpkı bir virüs gibi çoğalıyor.İşin kötüsü bir süre buna maruz kalmış istisnasız herkes bağışıklık kazanıp bunu normal bir davranışmış.Olması gereken bir durummuş gibi görüyor,kabulleniyor.Etrafımıza dönüp bir bakalım herkes mükemmel :)  Mükemmel anneler,mükemmel babalar,evler,arabalar,işler,yaşam tarzı,sosyal çevre,aile, mükemmel evlilikler :) sakin,bir durun soluklanın gelin oturalım biraz. Hayatınızda mükemmel (ki bana göre göreceli bir kavram,kişiden kişiye değişir) olmayan ne varsa bağırıyorsunuz aslında .Nasıl mı ? Mükemmel göstermeye çalışarak . Kendi eksiklerini bilen bunları etrafına hissettirmeden tamamlamaya çalışanlarımız hep var. Fakat bunları bilip tamamlamaya çalışıp saklamayan insanlarda var.Anında

Yenilen kazıklarla kaybedilen, boşa harcanan ,akıp giden zamana bakınca kendime olan öfkem artıyor.Otuzlu yaşların enfes lanetleri diye bir tezim var.Bu konuda da kendimce not aldığım  aforizmalar. Kendime sorduğum sorular.Bir tanesini paylaşmak istedim sizle.Umarım tek değilimdir diye düşünerek :) Dağılanı toplama isteğinden kurtulamıyorum.Yükselenimin başaklığından mı ? Anne oluşumdan mı ? Bilemiyorum .Oda ,ev,iş,araba,çanta,dolap bunlar yetmiyor gibi birde insan toparlama kısmı var ki diğerleri beni fiziksel yorarken .İnsan toplamak ruhumu yoruyor. Hal böyle olunca da en çok zararı ben görüyor ama asla akıllanmıyorum. Sadece kendi hatalarımdan değil başkalarının yaşanmışlıkların da da ders almayı biliyorum.Başıma bela olanda bu sanırım .Görmek bilmek ,fazla bilmek ,hissetmek hep baş ağrıtan bir durum değil midir zaten.Sevdiklerimin değer verdiklerimin mutluluğu başarısı beni her daim gururlandırmış mutlu etmiştir.İnsan olmanın özünde de bu yok mudur zaten.İnsanlığın b

Her şey yerli yerinde olsun istiyor insan. Kazaklar dolabında, bardakların rafında, kitapların masanda, kahven fincanında.  Hayatta böyle değilmi çevremizdeki insanlarıda belli yaşanmışlıklardan sonra hak ettikleri yere koymuyormuyuz. Kimine yaralarımızı gösteriyoruz rakı masamıza ortak ediyoruz. Kimini ise sadece bir merhabaya..  Ruhumuzda da her şey yerli yerinde olmalı. Eksik olan ne varsa bulup tamamlanmalı. Dağılanlar bir bir toplanmalı.Kendimizi ruhumuzu toparlamayı ihmal ettikçe hırçınlaşıyoruz. Bizi Sevenleri sevdiklerimizi Kırıyoruz farkında olmadan. Belli bir yaştan sonra kalabalık dağınıklık istemiyorsun hayatında, evinde, dolabında, masanda özelliklede ruhunda Kaos, belirsizlik iyi gelmiyor hiç bir ruha. Herkes, her şey, yerli yerinde olsun istiyoruz ki Aradığımızda bulalım. Peki ruhumuzu eksiklerini, dağınıklığını ihtiyacını neden tamamlamıyoruz? Neden iş oraya geldiğinde hep bahaneler üretiyoruz?  Örnek  için anneliğin gerektirdiği olmazsa olmaz cümlelerden bi

                     2019 Sabır Sabır Sabır  İfade Ediyor Benim için. 2018 izlerini Silmeye Yetmediği gibi 2019 Getirdiği Kadar Götürdü de Hayatımızdan.Canım 2020 Nasılda Güzel.            Bu Yıl Yine Önce Hedefler Diyoruz.Aklımızın İpleri Kalbimize Bırakmasına Asla Müsade Etmiyoruz.Biten Yıldan Edindiğimiz iyi Kötü Tüm Tecrübeleri Bir Kenara Not Ediyoruz.Kısa Bir de Hatırlatma Yapayım Sevgili Aklım, Hep İnandığımız Gibi Zaman Her şeyin İlacı değil ! Bu Sevgili Kalbimin ,Seni Bir Süreliğine Susturma Telkini.Unutma ! Hadi Birlikte Notlarımızı Alalım Ne Dersin ? İlk ve En Önemli Maddeyle Başlayalım . * Her Şeyi Bir Kenara Bırak Sen Sadece İnsan Olduğun İçin Özelsin ve Güzelsin. *Hayaller Yok. Hedefler Var. Her Zaman Olduğu Gibi En Büyük Yarışın Kendinle Olsun.   Bir Yıl  Öncesinden Bir Seviye Üste Taşımaya Devam Et Kendini. Öğreneceğin Daha Çok şey Var. * Zamanını Aklını,Ruhunu kısacası Seni Doyurmayan ,Beslemeyen Sohbetlere ve İnsanlara harcama.

Merhaba Son zamanlarda etrafımızda hızlıca çoğalan Narsist insanlardan kısacası narsizmden bahsetmek istiyorum.Eminim ki pek çoğumuzun etrafında bu insanlardan var. Cinsiyeti yok narsist insanın.Bazen normal bir arkadaş,bazen iş arkadaşı,bazen dost, bazen eş,bazen sevgili olarak girerler  hayatlarımıza. Bir narsist sizi kurban olarak seçtiyse vay halinize.Kurtulmak neredeyse imkansız.Biz yinede elimizden geldiğince bu insanları hayatımızdan uzak tutalım. Önce Türk dil kurumunun narsist kelimesinin açılımına bir bakalım  Türk Dil Kurumu narsist kelimesi için Türkçe karşılık olarak özsever kelimesini vermektedir. Özseverin anlamı da Güncel Türkçe Sözlük’te kendi benliğine bağlanan, hayran olan (kimse), narsist olarak geçmektedir.Fakat bu kadarla sınırlı değildir. Narsist insanları tanıyalım sonrada etrafımıza dikkatlice bakalım. Narsistlerin empati yetenekleri yoktur. Bencildirler. Diktatördürler .Baskıcıdırlar hatta istedikleri olmaz yada kabul ettiremez ise hırçınlaşıp ina

                     Yazmakla Yaşamak arasında Kahvemle gidip geliyorum. Herkesin zaman anlayışı farklı,keyif aldığı şeyler farklı.Benim için aslolan zaman kavramı yazmakla yaşamak arasında.Sanki gerçekten bunun için yaşıyorum diğer tüm zorunluluklar uyumak,çalışmak vs. araya sıkıştırılmış vazifeler gibi hissediyorum.Hal böyle olunca da kendime kaçma isteğim artıyor.İş çıkışı,yemek sonrası,uyku öncesi... Kendimle geçirdiğim zamanlardan aldığım hazzı nasıl anlatırım bilemiyorum. İnsanlardan ve kalitesiz geçirilen zamanlardan bunaldığımda ,gözlerimi kapatıp kendimle kaldığım zamanların verdiği huzuru hayal etmek . Çok sevdiğiniz aşina olduğunuz bir lezzetin damağınızda yer etmesi ve Birden aklınıza düşüvermesi gibi. Kilometrelerce uzaktaki sevdiğiniz birine kavuşmak gibi... Kendimle kalmayı yalnızlık olarak saymamayı öğreneli uzun zaman oluyor. Kimsenin benden çalmasına izin vermiyorum zamanı. Bana bir şeyler katmayacak ufkumu aydınlatmayacak, Beni ve zihn